Tenminste, sommige liefde, bij sommige mensen en soms ook alleen maar op sommige momenten. De ene keer zorgend voor een benauwend gevoel, de andere een druk op de borst, pijn in de buik of niet normaal kunnen ademen. Maar daar blijft het toch wel bij, je stikt niet echt.
Dat liefde soms wel echt dodelijk kan zijn -even afgezien van ‘crime passionels’, dat is geen liefde, dat is hebzucht of afgunst-, bleek afgelopen weekend.
Kinderliefde welteverstaan.
Kinderhandjes die een stel cavia’s letterlijk dood hebben geknuffeld.
Drie van de 10 cavia’s overleefden de overdaad genegenheid niet.
Zielig….
En dan denk ik toch ook meteen; ‘Waar waren de ouders?’, ‘Waar waren de verzorgers?’. Dit zijn opvoedkundige momenten. Hoe moeten kinderen anders leren hoe je liefde moet geven (zonder dat de ander daar pijn van heeft)?
woensdag, oktober 11, 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
hmm zielig...
Een reactie posten