Het gebeurt meer dan eens dat een concert niet meer dan een verplicht nummertje lijkt voor de desbetreffende artiest. Kosheen in de Melkweg en Moby in Paradiso waren een dieptepunt. De een te stoned om uberhaupt te kunnen zingen, de ander te moe om een goede show neer te zetten aan het einde van zijn tour. Het is niet alleen jammer voor de fans, die meestal niet meer dan 1 keer in de zoveel jaar de gelegenheid krijgen om hun idool live te zien optreden, het is ook nog eens respectloos voor betalende 'klanten' (en concertkaartjes zijn verre van goedkoop).
Gisteren speelde Live in de HMH. Dit was alles behalve een verplicht nummertje. Je zag de band genieten. Zoveel zelfs dat ze niet van het podium wilden en keer op keer besloten om er 'nog eentje' te spelen. Uiteindelijk een indrukwekkende 2 uur en 50 minuten!!! Een bonk positieve energie bij zowel band als publiek. Zo hoort het te zijn!
vrijdag, juni 30, 2006
dinsdag, juni 27, 2006
Babyboom
Baby's die geboren worden, zwangerschapsverlofen, bevruchte eicellen die blijven zitten, adoptieprocessen, opgroeiende kleine kinderen. De dertigers (of bijna dertigers) zijn volop bezig met het voortzetten van hun eigen DNA in dat van de volgende generatie.
De cliche's vliegen je om de oren.
'Een klein wonder', 'Je moet er veel voor opgeven, maar je krijgt er ook zoveel voor terug', 'Het is zo mooi', 'Je bent de pijn meteen vergeten als je zo'n kleintje op je borst krijgt'.
Zoals cliche's betaamt open deuren en ongetwijfeld heel erg waar.
De cliche's uit het kinderloze kamp: 'Je leven veranderd compleet als er een kind is', 'Het zijn handenbindertjes', 'Ik geniet nog volop van mijn vrijheid nu het nog kan', zijn echter net zo waar!
De cliche's vliegen je om de oren.
'Een klein wonder', 'Je moet er veel voor opgeven, maar je krijgt er ook zoveel voor terug', 'Het is zo mooi', 'Je bent de pijn meteen vergeten als je zo'n kleintje op je borst krijgt'.
Zoals cliche's betaamt open deuren en ongetwijfeld heel erg waar.
De cliche's uit het kinderloze kamp: 'Je leven veranderd compleet als er een kind is', 'Het zijn handenbindertjes', 'Ik geniet nog volop van mijn vrijheid nu het nog kan', zijn echter net zo waar!
zondag, juni 25, 2006
Schoenmaker blijf bij je leest!!!!
En wat heeft de spelende vrouw nu geleerd?
Niet zelf je remmen proberen te vervangen......
Had ik vanochtend nog niet helemaal goed werkende remmen. Nu heb ik een fiets waarvan de remmen helemaal niet meer werken :-(
Update:
Nog meer spreekwoorden zijn van toepassing, in dit geval gelukkig ook 'de aanhouder wint' :-).
Niet zelf je remmen proberen te vervangen......
Had ik vanochtend nog niet helemaal goed werkende remmen. Nu heb ik een fiets waarvan de remmen helemaal niet meer werken :-(
Update:
Nog meer spreekwoorden zijn van toepassing, in dit geval gelukkig ook 'de aanhouder wint' :-).
donderdag, juni 22, 2006
Feestje voor je zintuigen
Los Angeles. Een enorme stad. Evenveel inwoners als heel Nederland. De wegen door de stad hebben meer banen dan de snelweg tussen Amsterdam en Utrecht. Vanwege de uitgestrektheid heeft iedereen een auto om zich te verplaatsen waardoor de spits al om 3 uur begint. Vaak hangt een gelige smoglaag in de lucht.
Wat me het meest verbaasde in dit Metropool, was de heerlijke geur die overal hing. Waar je ook kwam, het rook er naar bloemen. De meest heerlijke geuren. Zo ontzettend lekker! Een feestje voor je zintuigen.
Dat kan je je in Amsterdam niet voorstellen.
Ik stem voor meer bloemenbomen in de stad! Welke partij neemt dit op in zijn programma?
Wat me het meest verbaasde in dit Metropool, was de heerlijke geur die overal hing. Waar je ook kwam, het rook er naar bloemen. De meest heerlijke geuren. Zo ontzettend lekker! Een feestje voor je zintuigen.
Dat kan je je in Amsterdam niet voorstellen.
Ik stem voor meer bloemenbomen in de stad! Welke partij neemt dit op in zijn programma?
zondag, juni 18, 2006
Ze bestaan nog!!!!
Ik begon er vanochtend aan te twijfelen, maar gelukkig is het tegendeel bewezen.
De hulpvaardige, aardige, onbaatzuchtige, vriendelijke mens is nog niet uitgestorven!!
Krap een kilometer onderweg, van de in totaal 7 kilometer naar huis, liep ik te overdenken hoe weinig behulpzaam Nederlanders zijn. Geen van de mensen die langs mij fietsten vond het nodig om een meisje, lopend met een fiets met twee lege banden, te hulp te schieten of uberhaupt aan te spreken.
Ja, je leest het goed TWEE lege banden....
Eindelijk nam ik de tijd om mijn fiets op te halen bij de bushalte waar ik hem enige tijd geleden had achtergelaten. Ik had me zelfs voorbereid op platte banden en daarom een pompje meegenomen. Deze bleek ik echter niet nodig te hebben. Een stel onverlaten had geprobeerd mijn fiets te jatten, getuige het bijna vernielde slot, maar uiteindelijk 'slechts' beide ventielen uit de banden gehaald.
Maargoed, na een kilometer wandelen kwam ik hem dus tegen; mijn Weldoener.
Een ontzettend aardige man, de opa die iedereen wenst.
Hij zou mijn fiets vandaag gaan maken, ik kon een andere van hem lenen om thuis te komen en dan morgen of een andere keer wanneer het mij het beste uitkwam de fietsen weer omruilen en nee, hij wilde er absoluut niets voor hebben!
TSssss. Ongelooflijk toch?!
Wat heerlijk om zoiemand tegen te komen. Mijn dag kan niet meer stuk!
Update: Mijn fiets staat weer op zijn vertrouwde plekje, zelfs met geoliede trappers en een nieuwe dynamo.
De hulpvaardige, aardige, onbaatzuchtige, vriendelijke mens is nog niet uitgestorven!!
Krap een kilometer onderweg, van de in totaal 7 kilometer naar huis, liep ik te overdenken hoe weinig behulpzaam Nederlanders zijn. Geen van de mensen die langs mij fietsten vond het nodig om een meisje, lopend met een fiets met twee lege banden, te hulp te schieten of uberhaupt aan te spreken.
Ja, je leest het goed TWEE lege banden....
Eindelijk nam ik de tijd om mijn fiets op te halen bij de bushalte waar ik hem enige tijd geleden had achtergelaten. Ik had me zelfs voorbereid op platte banden en daarom een pompje meegenomen. Deze bleek ik echter niet nodig te hebben. Een stel onverlaten had geprobeerd mijn fiets te jatten, getuige het bijna vernielde slot, maar uiteindelijk 'slechts' beide ventielen uit de banden gehaald.
Maargoed, na een kilometer wandelen kwam ik hem dus tegen; mijn Weldoener.
Een ontzettend aardige man, de opa die iedereen wenst.
Hij zou mijn fiets vandaag gaan maken, ik kon een andere van hem lenen om thuis te komen en dan morgen of een andere keer wanneer het mij het beste uitkwam de fietsen weer omruilen en nee, hij wilde er absoluut niets voor hebben!
TSssss. Ongelooflijk toch?!
Wat heerlijk om zoiemand tegen te komen. Mijn dag kan niet meer stuk!
Update: Mijn fiets staat weer op zijn vertrouwde plekje, zelfs met geoliede trappers en een nieuwe dynamo.
Abonneren op:
Posts (Atom)