Ik droomde eens...
Ik liep aan 't strand bij lage tij
Ik was daar niet alleen
want ook Jij liep aan mijn zij
Wij liepen samen 't leven door
en liepen in 't zand
Een spoor van stappen, twee aan twee
Jij liep aan mijn hand
Ik stopte en keek achter mij
en zag mijn levensloop
De tijden van geluk en vreugd
van groot verdriet en hoop
Maar, als ik het spoor goed bekeek
zag ik langs heel de baan daar
waar 't juist 't moeilijkst was
maar één paar stappen staan
Ik zei toen: Waarom dan toch?
Juist toen ik je nodig had
Juist toen ik zelf geen uitkomst zag
Op 't zwaarste deel van 't pad
Jij keek mij toen vol liefde aan
en antwoordde op mijn vragen:
Liefste, juist toen 't moeilijk was
toen heb ik jou gedragen
(gebaseerd op bestaand gedicht waarvan de schrijver onbekend is)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten